Email address:[email protected]
Κάντο όπως ο Mystery.
Μετά την δημοσίευση του άρθρου The PickUp Artist και καθ’ ότι εδώ και μερικές εβδομάδες έτυχε να είμαι single, σκέφτηκα ότι αυτή θα ήταν η κατάλληλη ευκαιρία να πειραματιστώ πάνω στις ατάκες του Mystery και να κάνω post τα αποτελέσματα. Για να παρακολουθήσετε τι παίζει θα πρέπει πρώτα να διαβάσετε το παραπάνω άρθρο, ώστε όσα λέω να μην σας φαίνονται Κινέζικα.
Αφού λοιπόν είδατε το άρθρο και κατεβάσατε και τις δύο σεζόν του The PickUp Artist, πάμε λοιπόν στο ψητό και ξεκινάμε με την πρώτη περίπτωση. Πριν πω οτιδήποτε, θα σημειώσω ότι η εμπειρία μου πάνω στο καμάκι είναι μεσαίου επιπέδου. Έχω καταφέρει μία φορά σε club και μία σε party (χωρίς να γίνει κονέ μέσω γνωστού) να καταφέρω kiss close και σχέση ενός μήνα αντίστοιχα. Σε “ξερό” cold approach χωρίς να υπάρχει καμία σύνδεση (έστω κοινωνικού κύκλου) έχω καταφέρει μόνο καμιά δεκαριά phone close, χωρίς να υπάρξει η επιθυμητή συνέχεια. Επίσης, μέσω Facebook έχω αρκετά lays, με τη διαφορά ότι το Facebook δίνει άλλη άνεση.
Από σήμερα αρχίζουμε να μετράμε σκορ από το μηδέν γιατί πάμε με την τακτική του PickUp. Ξεκινάμε λοιπόν.
Εταιρικό party
Βρίσκομαι σε ένα παρτάκι από αυτά που κανονίζουν οι εταιρείες και που…πρέπει να πας. Ξέρετε μωρέ, εκείνα τα οποία είναι τίγκα στην ψωλαρία, γιατί οι εταιρείες είναι γεμάτες άντρες, επειδή εμείς ξέρουμε να ανοίγουμε κι έναν υπολογιστή ενώ οι γυναίκες είναι μειονότητα διότι συνήθως δουλεύουν ως καθηγήτριες, μοντέλα, δημόσιοι υπάλληληλοι, σερβιτόρες και…ΟΥΦ!!!
Τέλος πάντων, σε αυτά. Εκεί όπου άμα είσαι γυναίκα μαζεύεις και 3 τηλέφωνα σε ένα βράδυ στη χειρότερη. Τεσπά, αφού πιάνω την κουβέντα με συναδέλφους, μπανίζω δύο γκομενάκια. Το ένα κάτω από τον DJ (8άρι) και το άλλο στο μπαρ μαζί με μια φίλη της (10άρι). Για να μην καρφωθώ όμως, αποφασίζω να το πάω εκ του ασφαλούς. Σκέφτομαι ότι αυτή που είναι μόνη της θα θέλει πιο εύκολα παρέα, ενώ η άλλη έχει ήδη. Άρα πάω σε αυτή που είναι μόνη, αρκεί η άλλη να μην με πάρει πρέφα.
Σε στιγμή λοιπόν που το 10άρι είχε γυρίσει πλάτη, πλησιάζω αυτή που είναι κάτω απ’ τον DJ (με την πλάτη στον τοίχο και αγνάντευε) και σε τελείως χαλαρό ύφος:
Α: “Συγγνώμη, μήπως είσαι απ’ την *όνομα_εταιρείας*; Γιατί θα ήθελα να σε ρωτήσω σχετικά με *beep*” (τα μπιπ δεν είναι μπινελίκια, απλά σε αυτό το blog…γράφω από απόκρυψη).
Γ: Μου απαντάει χαμογελώντας “Όχι, βασικά ήρθα να δω ένα φίλο μου”.
Με το που είπε “φίλος” δεν ήθελα κάτι άλλο. Δεν με ενδιαφέρει καν αν είναι φίλος, γκόμενος, πρώην κτλ. Pickup failed, την διαγράφω και πάω για τα δύσκολα. 10άρι.
Το θέμα προσέγγισης εδώ ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Η γκόμενα ήταν 1.70, καστανή, με σώμα αδύνατο και κάτι ματάρες μεγάλες. Δεν υπήρχε, απλά. Μιλάει εν τω μεταξύ με μια φίλη της, η οποία δεν έπιανε ούτε την βάση. Τεσπά, επειδή έτυχε να γνωρίζω τους περισσότερους που βρισκόμασταν γύρω από το μπαρ, λέω να το παίξω social τύπος. Όποιος πέρναγε από δίπλα, τον χαιρετούσα. 8 άτομα παρέα λοιπόν εκεί που στέκομαι, άλλα 5 άτομα παρέα στην διαγώνια-απέναντι πλευρά του μπαρ (τους οποίους χαιρετάω) και οι δυο γκόμενες ενδιάμεσα, ακριβώς στη γωνία του μπαρ. Επειδή όμως είχαμε ψιλοστριμωχτεί, δεν μπορούσα να μιλήσω εκεί που ήμουν. Με το που κάνει ένα βήμα μπροστά ένας συνάδελφος που στεκόταν δίπλα της (μαλακία του) κάνω εγώ απότομα ένα βήμα μπροστά -χωρίς να με δει το νέτο- και του παίρνω την θέση. Τώρα την έχω ώμο με ώμο και μπαίνω στο game.
Όπου Γ1 το 10άρι, όπου Γ2 το μπάζο. Ξεκινάμε.
Α: Σας βάλαμε λίγο στη μέση, έτσι;
Γ1: Όχι εντάξει, δεν πειράζει.
Α: Είστε απ’ την *όνομα_εταιρείας*;
Γ2: Όχι, είμαστε απ’ την *όνομα_εταιρείας*;
Α: Α, μάλιστα. Ενδιαφέρον. Συνάδελφοι δηλαδή;
Γ2: Ναι (χαμογελάει).
Α: Μήπως είστε και κολλητές; Γιατί παρατηρώ ότι οι εκφράσεις σας ταιριάζουν.
Γ2: Χαχα, όχι! Απλά τόσο καιρό στο γραφείο…ίσως γι’ αυτό μπορεί! (γέλια και οι δύο) Εσύ με τι ασχολείσαι;
Α: Είμαι *beep* στην *beep*.
Γ2: Ωραία.
Α: Εσείς;
Τέλος πάντων, ακολουθούν μερικά ακόμη beep. Το θέμα είναι ότι έκανα το opener και μπήκα με καλές προοπτικές. Ρώτησα για την θέση τους στην εταιρεία και γενικά για το πως είναι η δουλειά. Έπαιξα μπάλα στο κέντρο του γηπέδου και δεν ρίσκαρα. Άλλωστε, όσο κρατάς την μπάλα, τόσο κερδίζεις χρόνο, άρα έχεις τον έλεγχο.
Α: Α, παρεμπτιπτόντως, δεν συστηθήκαμε. *Το_όνομά_μου*.
Γ2: Χάρηκα. *Το_όνομά_της*.
Γ1: *Το_όνομά_της*.
Προσέξτε το εξής. Γνωρίζοντας ότι το 10άρι έχει φάει και 300 πεσίματα στη ζωή της, δεν ρισκάρω πολύ. Οι ερωτήσεις που κάνω αρχικά είναι και προς τις δύο. Φυσικά το 10άρι μιλούσε λιγότερο στην αρχή. Επίσης, το 10άρι ήταν 22άρα, νέα στην εταιρεία, ενώ η άλλη 30άρα.
Α: Οπότε είστε δίπλα-δίπλα στο γραφείο κάθε μέρα, ε;
Γ2: Ναι.
Α: Πως βλέπεις την *όνομα_Γ1*; Μαθαίνει τίποτα ή μπα;
Γ2: Εντάξει, καλή είναι (γέλια κι απ’ τις δύο)
Εδώ πετάω NEG (ατάκα υποτίμησης) για να δείξω ότι “Who cares κι αν είμαι δίπλα σε 10άρι”.
Γ1: Εντάξει, ήταν δύσκολα στην αρχή…αλλά τώρα έχω συνηθίσει.
Α: Περνάτε καλά; Πως σας φαίνεται το πάρτι;
Γ2: Μια χαρά. Εμένα είναι το πρώτο πάρτι που έρχομαι.
Α: Ναι, ε; Μάλιστα. Και πως σου φαίνεται;
Γ1: Εντάξει, είναι ωραίο, πλάκα έχει.
Η κουβέντα συνεχίστηκε με την κλασική συζήτηση “που μένεις”, “με τι άλλο ασχολείσαι” κτλ. Ανά διαστήματα έμπλεκα και εταιρικές συζητήσεις μέσα. Κουβέντες του στυλ πως τους φαίνεται η αγορά, τι κάνουν με τους ανταγωνιστές τους κτλ. είναι πάντοτε πιασιάρικες. Σε κάποια φάση χτυπάει το τηλέφωνο της Γ1, οπότε…
Γ1: Παρακαλώ; (προς αυτόν που πήρε)
Α: Συγγνώμη, πρέπει να επιστρέψω στην παρέα μου για λίγο…
Εδώ είναι το λεγόμενο position value. Όταν χτυπήσει το κινητό κάποιας (μερικοί το κάνουν και στα SMS) δεν μπορείς να στέκεσαι σαν αγγούρι δίπλα της. Δεν υπάρχει συζήτηση, άρα εκτίθεσαι. Για να μην “καρφωθείς” ότι ήρθες για αυτήν και να δείξεις ότι δεν καίγεσαι, θα πρέπει να φύγεις και να επιστρέψεις μετά. Αφού λοιπόν τελείωσε το τηλέφωνό της το 10άρι, μετά από 2 λεπτά (και όχι αμέσως, μη νομίζει ότι τις παρακολουθώ) ξαναεπέστρεψα, τσουγγρίζοντας με το ποτό μου.
Πάμε όμως στο επίμαχο σημείο. Πως αντέλλαξα τηλέφωνα; Λοιπόν εδώ το έφεραν οι συνθήκες και μου πρότειναν συνεργασία, επομένως δώσαμε ο καθένας τις business cards του και…that’s it. Ναι μεν πρόκειται για συγκηρία, αλλά σκεφτείτε σε πόσα άλλα εταιρικά πάρτι σας έχουν τύχει παρόμοιες περιπτώσεις και σκεφτόσασταν πάντοτε τι θα πρωτοπείτε, ώσπου στο τέλος μέχρι να το σκεφτείτε χωνότανε κάποιος άλλος στη θέση σας.
PickUp Success.
Το τηλέφωνο
Ενώ κατά την διάρκεια της βραδιάς δεν παίχτηκε κανένα IOI (Indicator Of Interest) από την γκόμενα, εγώ σκέφτηκα “Whatever, ένα τηλέφωνο είναι”. Την μεθεπόμενη μέρα λοιπόν παίρνω τηλέφωνο ΤΗΝ ΦΙΛΗ ΤΗΣ (και όχι την ίδια) και συζητάω για διάφορα που έχουν να κάνουν με τις εταιρείες μας και την συνεργασία. Μιλάγαμε κάνα μισάωρο. Αυτή προφανώς θα της το είπε (εγώ ούτε την λέξη “χαιρετίσματα” δεν ανέφερα πάντως) άρα μπορεί να αναρωτήθηκε το κλασικό “γιατί δεν πήρε εμένα πρώτα”; Η…να μην την ένοιαξε καθόλου.
3 μέρες μετά (δηλαδή πέρασαν συνολικά 5 μέρες) παίρνω τηλέφωνο το 10άρι. Το κινητό της χτύπησε αρκετές φορές αλλά δεν το σήκωσε. Σε αυτή την περίπτωση, να ξέρετε πως άλλοι ξαναπαίρνουν (μέγα λάθος), άλλοι στέλνουν SMS. Εγώ προτίμησα να μην κάνω τίποτα και η ιστορία τελειώνει κάπου εδώ. Άλλωστε 10άρι ήταν, πιθανότατα θα ήταν και μαρκαρισμένη (με διπλή ζώνη, με man to man, λίμπερο, τα πάντα όλα μέσα).
Καμάκι Failed.
Πηγή: ksenerotes.blogspot.com
