Ναι,όπως καταλαβαίνετε και από τον τίτλο,ένας Πακιστανός από τη γειτονιά κυριολεκτικά μας βοήθησε και”ανταμοίφθηκε.
Έγινε το περασμένο Καλοκαίρι.Εδώ και χρόνια αντιμετωπίζαμε πρόβλημα χώρου,καθώς θέλαμε να διώξουμε(ή να πετάξουμε)έναν περιττό παμπάλαιο καναπέ από το σπίτι,αλλά δεν βρίσκαμε λύση.Καμία μεταφορική εταιρεία από όσες αεπυθυνθήκαμε,δεν καταδέχτηκε να έρθει”για έναν καναπέ”,αρχικά για να τον στείλουμε”στο χωριό”.Κανένας”συγχωριανός”δεν είχε Αγροτικό όχημα,ώστε όταν ερχόταν στην πόλη να τον φορτώσει και να φύγει.Είχαν περάσει μήνες,και είχαμε απηυδήσει τόσο πολύ που πήραμε την απόφαση να εγκαταλείψουμε κάθε προσπάθεια.Ήμουν έτοιμος να αγοράσω ένα τσεκούρι και να τον κάνω κομματάκια,αλλά τον λυπόμουν.Γιατί όποιος μπορούσε να τον ανακατασκευάσει,θα άντεχε για αρκετά χρόνια ακόμα.Να ήταν και βαρύς”πάει στο καλό”.Μπορεί να μην ζύγιζε πάνω από δεκαπέντε κιλά,αλλά το ξύλο και η κατασκευή μπορούσε να αντέξει πάνω από διακόσια!
Με τα πολλά-πολλά,εκείνο το βραδάκι πετάχτηκα για να πετάξω τα σκουπίδια μας.Έκανε απίστευτη ζέστη,και μέσα στο σπίτι,ακόμα και με κλιματιστικό,”τρόπος του λέγειν”δεν μπορούσαμε να ανεχτούμε ούτε τα εσώρουχά μας.Η Πόπη δε,πέρα από μία μίνι μεταξωτή νυχτικιά δεν φορούσε τίποτα άλλο.Δεν πρόλαβα να ανοίξω τον κάδο για να πετάξω τις σακούλες,και συναντήθηκα με τον Αμπάς.Κατέβαινε από το διπλανό στενό”σινάμενος-κουνάμενος”,ντυμένος με την άσπρη κελεμπία του για βόλτα.Γνωριζόμαστε αρκετά καλά,κι έχουμε καλές σχέσεις μαζί του.Μπορεί να κρύβει λίγη πονηριά μέσα του και να είναι διάχυτο”πειραχτήρι”,αλλά είναι καλός και ευγενικός.Δεν δίστασα να τον ρωτήσω αν μπορούσαμε να βρούμε μία λύση,για να ξεφορτωθούμε έναν παλιό καναπέ.Γούρλωσε τα μάτια του,γιατί χρειαζόταν έναν για το διαμέρισμά του.Αμέσως έβγαλα το κινητό από την τσέπη,και όταν της είπα ότι προσφέρθηκε εκείνος για να τον πάρει,κυριολεκτικά πετάχτηκε στο μπαλκόνι.Χωρίς να χάσουμε χρόνο,ανεβήκαμε να τον πάρουμε,να τον κατεβάσουμε με προσοχή από τις σκάλες,και να τον πάμε κατευθείαν στο διαμέρισμά του.
Πριν φύγουμε με τον καναπέ,η Πόπη τον παρακάλεσε να ξανάρθει για να του δώσει κομμάτια από ένα υπέροχο Καλοκαιρινό γλυκό που είχε φτιάξει.Έτσι λοιπόν,γυρίσαμε πίσω.Η Πόπη το είχε ήδη ετοιμάσει μέσα σε τάπερ,και το είχε αφήσει στο τραπέζι.Ο Αμπάς”κόμπιασε”όταν την είδε με την νυχτικιά.Ήξερε ότι ήταν”αφράτη”γυναίκα και του άρεσε,αλλά ποτέ δεν φανταζόταν πως θα την έβλεπε σχεδόν……γυμνή.Φυσικά και δεν δέχτηκε να του δώσει αμέσως το γλυκό για να φύγει.Θα καθόταν μαζί μας για ένα τσιγαράκι και λίγο νερό.Με αναμμένο το κλιματιστικό του σαλονιού,και σε άνετη θερμοκρασία,πήγαμε στο σαλόνι για να καπνίσουμε.Προσωπικά,δεν είχα κανένα πρόβλημα στην εμφάνισή της μπροστά του.Εξάλλου,όχι μόνο δεν είχαμε ποτέ μας”κολλήματα”,αλλά στο σεξ είχαμε πάντα φαντασιώσεις και αναδρομές στο παρελθόν με δικές της ερωτικές”περιπέτειες”.Μας είχε γίνει φετίχ να σκεφτόμαστε άλλους άνδρες να τελειώνουν μέσα της.Εξάλλου άφηνε πολλούς,γιατί δεν μπορούσε να μείνει έγκυος με φυσιολογικό τρόπο.Συνεπώς…..δεν θα είχα κανένα πρόβλημα αν τον έβαζε να την πηδήξει μπροστά μου.
Πριν προλάβει να καθίσει δίπλα του,σχολίασε το ωραίο μίνι φορεματάκι της.Με την δεκτικότητά της του άφησε το”ελεύθερο”να χουφτώσει τα μπούτια της,για να ικανοποιήσει τη λαχτάρα του.Κάθισε δίπλα του,και καθώς ρουφουσαμε ήδη τα τσιγάρα μας,άφησε το χέρι του να χαιδεύει ξεδιάντροπα την επιδερμίδα της.Ο ίδιος δεν πίστευε αυτό που ζούσε,αλλά προσπαθούσε να δείχνει ψύχραιμος μιλώντας μαζί μας.Εκείνη του μιλούσε με πολύ καλή διάθεση κάνοντας και χιούμορ μαζί του,έχοντας το χέρι της πίσω από το κεφάλι του.Με τα πολλά-πολλά,τελείωσαν νωρίτερα από εμένα τα τσιγάρα τους.Το ίδιο ξεδιάντροπα,έβγαλε τη νυχτικιά της αποκαλύπτοντας το κορμί της και τα μεγάλα της στήθια να πεταχτούν.Με το χέρι της άρχισε να πασπατεύει τον ήδη φουσκωμένο καβάλο του.Έλυσε το δικό του παντελόνι,και άφησε το χέρι της να χουφτώσει το όργανό του.Ένα υπέροχο μαυριδερό καβλί,με μεγαλούτσικο γυαλιστερό κεφαλάκι σαν μανιτάρι,ξεπρόβαλε σε πολύ καλή στύση.Δεν ήταν μεγάλο,αλλά αρκετά παχύ.Η Πόπη με ρώτησε αν ήθελα να του κάνει πίπα.Ούτε εκείνος είχε πρόβλημα μπροστά μου.Δεν είχε νιώσει πίπα για πολλά χρόνια.Ούτε σε μπουρδέλο δεν πήγαινε,γιατί δεν τον άφηναν.Κι έτσι άρχισε να του το περιποιείται καταλλήλως.Το έπαιρνε ολόκληρο στο στόμα της,και μπορούσα να διακρίνω το τεράστιο κεφαλάκι του να αφήνει το ίχνος του μέσα από το μάγουλό της.Αυτό άρχισε να καβλώνει κι εμένα,και άρχισα να μαλάζω το δικό μου.
Υπήρξαν στιγμές που το έβγαζε για να πάρει λίγη ανάσα,και σχολίαζε πόσο νόστιμο ήταν.Μόνο που ο Αμπάς δεν θα άντεχε για πολύ ακόμα.Και με τέτοια περιποίηση από τη γλώσσα της,θα τελείωνε πολύ σύντομα.Όπως κι έγινε.Με μερικά ακόμα”ανεβο-κατεβάσματα”,τελείωσε στο στόμα της πραγματικά ζαλισμένος.Δεν τον έβγαλε έξω μέχρι να ρουφήξει παθιασμένα και δυνατά και την τελευταία σταγόνα.Ο Αμπάς είπε”Ευχαριστώ.Εσύ πολύ καλό κοπέλα!”και έκανε να ντυθεί,παρόλο που η στύση του δεν είχε πέσει.Δεν κατάλαβε ότι δεν είχαν τελειώσει ακόμα.”Που πας?Δεν θες να γαμήσεις?”,τον ρώτησε και του είπε να βγάλει τα ρούχα του.Του ζήτησε να κάνουν ένα τσιγάρο ακόμα,ενώ δεν είχε πάρει το χέρι της από το όργανό του.Εκείνος απολάμβανε τα στήθια της με τα χέρια του.
Μόλις τελείωσαν,πέταξε και τα δύο μαξιλάρια της πλάτης για να ανοίξει αρκετά τον χώρο.Ξάπλωσε πίσω και άνοιξε τα μπούτια της για εκείνον.Σάλιωσε στα γρήγορα την κλειτορίδα της,και τον τράβηξε μέσα της.Μόλις τον ένιωσε ολόκληρο,άφησε ένα τεράστιο παθιασμένο χαμόγελο να βγει από τα χείλη της,ψελλίζοντας”……ααααχ…..υπέροχος πούτσος…..”.Χούφτωσε τα κωλομέρια του και τον τραβούσε μέσα της ικανοποιημένη από το μέγεθός του.Πότε χαμογελούσε από ευχαρίστηση,πότε δάγκωνε ελαφρά τα χείλια της,πότε αναστέναζε.Τον ρώτησε αν του αρέσει το μουνί της,και έκανε προσπάθεια να της απαντήσει μέσα στη γλύκα που βίωνε ο πούτσος του μέσα στον κόλπο της.Κοιτούσα τη σκούρα λεκάνη του να βυθίζεται ανάμεσα στα υπέροχα ανοιγμένα μπούτια της,το κεφάλι του πάνω στα στήθια της,κι εκείνη να συνεχίζει να τον δέχεται μέσα της με απόλυτη απόλαυση.Η κάβλα μου ήταν απερίγραπτη.
Μπαινόβγαινε μέσα της για αρκετά λεπτά.Της είχε μουλιάσει τις θηλές από το ασταμάτητο γλύψιμο.Μα ούτε κι εκείνη χόρταινε τον όγκο του μέσα στον κόλπο της,αν και ήξερε πως σύντομα θα τον έφερνε στο τέλος.Συνέχιζε να τον τραβάει από την λεκάνη,χωρίς να χαλάσει τον δικό του ρυθμό και να τον πιέζει για πιο γρήγορο.Στο κάτω-κάτω,με τον δικό του έδειχνε πως θα κατάφερνε να τελειώσει για εκείνην.Χαιρόμουν κι ο ίδιος το θέαμα,χωρίς να θέλω να τελειώσω έτσι.Θα το κατάφερνα αργότερα,στο κρεβάτι.Προς το παρόν περίμενα να τον καταλάβω να φτάνει στο δικό του αποκορύφωμα.Το οποίο,τελικά,δεν άργησε να πλησιάσει.
Χωρίς να αλλάξει τον ρυθμό του,κάποια στιγμή άρχισε να παραμιλάει στα Πακιστανικά.Η Πόπη κατάλαβε πως θα έχυνε σύντομα,και κοιτώντας τον στα μάτια άρχισε να τον καλεί επιτακτικά να το κάνει.Μέσα της.”Είσαι σίγουρο?”,την ρώτησε.”Ναι.Θα τελειώσεις μέσα μου.Ακούς?”,του απάντησε μέσα σε απόλυτη σιγουριά,με λίγο συνοφρυωμένο ύφος στο πρόσωπό της.Αυτό βοήθησε το σπέρμα του να επιταχύνει.Άρχισε να βογγάει έντονα”βαριά”.Κάποια στιγμή”κόλλησε”η λεκάνη του μέσα στην δική της,και με λιγοστά”τινάγματα”έχυνε μέσα της.Η Πόπη δεν έχυνε.Δεν ήθελε εκείνη την ώρα,παρά μόνο το δικό του.Στην αίσθηση του σπέρματος να ξεχύνεται μέσα της μέσα σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα,τον αγκάλιασε πάνω της από την πλάτη.Ένα έντονο ρούφηγμα αέρα πέρασε μέσα από τα σφιγμένα δόντια της,και ένας μακρόσυρτος αναστεναγμός βγήκε αμέσως μετά.”…..Ααααχ,έτσι,τέλειο……όλο μέσα μου,ζεστό…..”,ψιθύρισε.
Πέρασε άλλα δύο λεπτά έχοντάς τον πάνω της,μέχρι να βρουν τις ανάσες τους.Μόλις συνήλθαν,σηκώθηκαν για να ντυθούν.Εκείνη έτρεξε να πάρει χαρτί κουζίνας και να το στριμώξει στην τρύπα της,πριν πάει να πλυθεί κανονικά.Ο Αμπάς,χορτασμένος και από σεξ,ήθελε πια να φύγει.Τον ευχαριστήσαμε για άλλη μία φορά,και δώσαμε υπόσχεση να τον ξαναφωνάξουμε μόλις είχαμε κι άλλα αντικείμενα για να διώξουμε,ή να πετάξουμε.