Ρυθμικά ρούφαγα την 17 πόντους ψωλή του Θανάση, στα γόνατα σαν πουτάνα. Ο Θανάσης το άγριο αρρενωπός αρσενικό που τροφοδοτούσε τις φαντασιώσεις μου, τόσο καιρό. Υπάλληλος σε κατάστημα ηλεκτρονικών, 1,82 με ελαφρώς αξύριστο πρόσωπο, σκίτσα ματιά, μαλλιά σε μοντέρνο καρφάκι, 33-34 χρονών, παντρεύει τον παραδοσιακό αρσενικό με τον μοντέρνο αρρενωπό άνδρα.
Οι φλέβες της λαχταριστής πούτσας του, πάλλονταν πάνω στην γλώσσα μου, το καυλί του σκληρό σαν το γυμνασμένο του στήθος αλώνιζε στο στόμα μου, η πρώτη μου πίπα που ήλπιζα να είναι και το πρώτο μου γαμήσι. 100€ χαλάλι, για να με γαμήσει αυτός ο επιβήτορας με την χοντρή πούτσα του, ήμασταν σε ένα γραφειάκι της αποθήκης του καταστήματος που δούλευε, το τζιν του κατεβασμένο στα μπούτια του, το μποξεράκι λίγο πιο πάνω. “Ρούφα καργιόλη έχουμε και δουλειά” έλεγε με ένα χαμόγελο, το χαμόγελο του αυτάρεσκου άνδρα που τον έκανε ακόμα πιο καύλα. Άνοιξε το πορτοφόλι του και έβγαλε μια καπότα, ένιωσα άγχος και ανυπομονησία…την φόρεσε και εγώ στηρίχτηκα στο γραφείο σκύβοντας, τα χέρια του πασπάτεψαν το ροδαλό άτριχο παρθένο κωλαράκι μου, ένιωσα το δάχτυλο του να μπαίνει μέσα και παρέλυσα από καύλα
“Αν κάνεις έτσι με το δάχτυλο σκέψου με την πούτσα…” είπε, έσπρωξε το πουτσοκέφαλο μέσα, ένιωθα να τρελαίνομαι ήδη…ο συνδυασμός του λατέξ της καπότας με την θέρμη της ψωλής ήταν ακαταμάχητος. Λίγο πιο μέσα, άρχισε να τσούζει “παραδόσου, αφέσου” είπε καθώς έμπαινε αργά αλλά σταθερά μέσα στον κώλο μου. Σφιγγόμουν πονούσα αλλά μου άρεσε. Αλλά το γαμήσι είναι να αφήνεσαι, να γίνεσαι έρμαιο πάνω στον πούτσο που σε λεηλατεί από την Κωλάρα, να σκύβεις το κεφάλι μπροστά σε έναν άνδρα και να τον αφήνεις να κυριαρχεί πάνω σου, να σου κλέβει την παρθενιά που κρατάς ανέγγιχτη για 19 χρόνια, το γαμήσι είναι να φωνάζεις από το ανελέητο σφυροκόπημα γιατί πονάς αλλά σου αρέσει, έτσι αφέθηκα και εγώ στον Θανάση, έδωσα 100€ για να δεχθεί την υποταγή μου, και να με γαμήσει όπως ακριβώς θέλω. Η κοφτές ανάσες του μπλέκονταν με τα πνιχτά βογκητά μου, καθώς η πούτσα του άλωνε το κωλαράκι μου, μύριζε ιδρώτα και καύλα, μύριζε άνδρα.
Η μπλούζα του, τύπου πόλο δέσποζε τσαλακωμένη σε μια γωνία όπου την είχε πετάξει, ένιωθα το μεγαλείο του κορμιού του στην πλάτη, ελαφρά τριχωτό στήθος, σφιχτό από την γυμναστική, “ααααχ πωωω πωωω” αναφωνούσε όταν ο κώλος μου αρνιόταν να χαλαρώσει. Τα χέρια του στην μέση μου για να μπορεί να καρφώνεται εύκολα, εγώ να καταπίνω τις φωνές μου γιατί φοβόμουν μην μας ακούσουν “πιο σιγά” είπα, ο ρυθμός του όμως δεν άλλαζε, μπαινόβγαινε ασταμάτητα στο κωλαράκι μου, “σε έχω ξεκωλιάσει” είπε καθώς έβαζε πούτσα και δάχτυλο μαζί. Τον τράβηξε έξω και άρχισε να τον παίζει σαν τρελός, η καπότα ήταν στο πάτωμα, “γονάτισε, τώρα” είπε και πριν προλάβω να πάρω θέση, πηχτές κορδέλες σπέρματος με πυροβολούσαν στο πρόσωπο, Μύριζε κάπως αλλά η καύλα μου δεν είχε θέμα, τα μάζεψα με το δάχτυλο και τα έφερα στο στόμα…Σκούπισα την πούτσα του Θανάση και βγήκα από το μαγαζί, διαφορετικός, ξεπαρθενιασμένος
