Τελικά ένα πράμα έχω καταλάβει. Ότι σήμερα θα πρέπει να το παίξεις πολύ ιστορίας για να ρίξεις γκόμενα.
Έχω ένα φίλο για παράδειγμα που παίζει DJ σε ραδιόφωνο. Το τι add στο facebook πέφτουνε δε περιγράφεται. Έχει κι ωραία φωνή ο πούστης κι όλα τα πιπινάκια είναι στα πόδια του. Θυμάμαι χαρακτηριστικά περίπτωση γκόμενας που την έψηνα ένα χρόνο, είχαμε βγει 2-3 φορές και τελικά κατέληξε να μου την φάει. Την κατάπιε…αμάσητη.
Άμα η γκόμενα μυριστεί ότι είσαι κάτι το ξεχωριστό, έχει υγρανθεί με τη μία. Λίγες εκτιμάνε πραγματικά ότι έχεις π.χ. μία Α δουλειά και βγάζεις το βασικό. Θέλουν να είσαι ΚΑΠΟΙΟΣ. Θέλουν να είσαι ΑΠΟ ΠΑΝΩ. Δεν γίνεται αλλιώς. Καλά το να είναι αυτές από πάνω είναι αδύνατο. Αλλά ακόμα κι αν είσαι στο ίδιο επίπεδο με αυτές πάλι θα το βρουν δύσκολο.
Έχω ένα φίλο που είναι πορτιέρης σε μαγαζί. Το τι γκόμενες έχει ρίξει δεν περιγράφεται. Μου λέει "Έχω βαρεθεί να πηδάω barwomen και πορτιέρησες". Και όντως δε λέει μαλακίες. Είναι τελείως στ'@@ του ο τύπος και όλες θέλουν να τον έχουν από κοντά. Του κολοτρίβονται. Αυτός το παίζει ιστορία σε φάση "Είχε περάσει η Φουρέιρα από εδώ για ποτό τις προάλλες και μου έδωσε το κινητό της" και κάτι τέτοιες μαλακίες. Και βλέπεις τα 17χρονα και τρελαίνονται.
Ένας άλλος έχει εστιατόριο με live μουσική. Έτυχε λοιπόν το εξής απίστευτο. Εκείνη την περίοδο καμάκωνα μια γκόμενα κι είχαμε βγει δυο φορές για καφέ. Και μου είχε πει στο 2ο ραντεβού μαλακίες σε φάση "Θέλω να το πάμε χαλαρά" και κάτι άκυρα. Με ρώτησε όμως "Μήπως μπορείς να μου δώσεις το τηλ του φίλου σου να κλείσω τραπέζι;" (και καλά). Ποιο τραπέζι. Που τον παίρνει τηλ να κάνει κράτηση και μετά αρχίζει τα περίεργα SMS στο κινητό σε φάση "Και θα ανεχτείς την γαϊδουροφωνάρα μου που θα είμαι πρώτο τραπέζι πίστα και θα χορεύω;" , "Θα χορέψεις κι εσύ μαζί μας;", "Πόσο είσαι;" και κάτι άλλα που στέλνουν οι χαζογκόμενες. Ευτυχώς ο φίλος μου δεν έκανε κάτι, αλλά μετά μου έδειχνε τα μηνύματα και γελάγαμε. Γιατί η γκόμενα έψαχνε λεφτά, που να έχει μια θέση. Που να τον αγναντεύει να είναι πάνω από το κεφάλι της και να καυλώνει. Εμείς ήθελα να ξερα γιατί δεν έχουμε καύλα με την δουλειά κάποιας; Και γιατί την παίρνουμε και με το βρακί της χωρίς προίκα; Ας μου το εξηγήσει κάποιος!
Θα σου πω κάτι φίλε αναγνώστη αλλά θα μείνει μεταξύ μας. Μόνο εγώ κι εσύ το ξέρουμε, μην το πεις παραέξω. Λοιπόν, σε μια εταιρεία που δούλευα, για μια περίοδο έτυχε να ψάχνουμε γραμματέα. Μπήκα λοιπόν στο δίκτυο, πήρα κάτι docs με βιογραφικά κοριτσιών και τι έκανα; Πολύ απλά όσες ήτανε από 28 και κάτω τις πήρα τηλέφωνο και το έπαιξα διευθυντής! Για να μην τα πολυλογώ, αντί να κανονίζω καφέ στο γραφείο, έλεγα να βγούμε για καφέ έξω. Το χάφτανε το παραμύθι. Όπως καταλαβαίνετε…ακόμα προσλαμβάνονται ως γραμματείς οι κοπελιές. Έφαγα καλά και η πλάκα είναι ότι μετά τους το γύρναγα σε φάση "Δεν θα ήταν σωστό να σε προσλάβω γιατί μετά θα χάλαγε η σχέση μας που θα σου έδινα εντολές κάθε μέρα" και ότι άλλη παπαριά μπορούσε να κατεβάσει ο εγκέφαλός μου.
Τα αποτελέσματα λοιπόν σας τα γράφω παρακάτω:
Ραντεβού: 15
2ος καφές 8
Γκολ: 4 (από τις 8)
Γιατί χάλασε το γλυκό; Γιατί πολύ απλά ήταν τόσο πουτάνες, που θέλανε μόνο να τον φάνε και να φύγουνε. Τίποτα παραπάνω.
Παραμύθια θέλετε κορίτσια; Παραμύθια θα λάβετε!
Πηγή: Ksenerotes.blogspot.com
