Έφηβοι eραστές 2
Το καλοκαίρι έφτανε ποια στο τέλος του.
Η παιδική (εφηβική σήμερα) παρέα , που είχε αυτό το καλοκαίρι εξελιχθεί σε ερωτικό τρίο συνέχιζε να συνευρίσκετε (βλέπε Έφηβοι Εραστές) , με κάθε ευκαιρία, στο περίπτερο του συγκροτήματος στην παραλία αλλά και σε δωμάτια όταν οι γονείς μας είχαν φύγει.
Ο Νίκος είχε ξεπεράσει το κώλυμα με την συγγένεια με την Ζωή και γω (Χρήστος) απολάμβανα κάθε στιγμή της νέας εμπειρίας μας.
Όπως προείπα μεταξύ των αγοριών δεν έγινε τίποτε άλλο από όσα περιέγραψα την πρώτη φορά.
Είμαστε στο τελευταίο Σαββατοκύριακο των καλοκαιρινών διακοπών μας και από την Τετάρτη η Ζωή μας ανακοίνωσε την άφιξη την Παρασκευή του Παύλου.
Να πω την αλήθεια η ιδέα δεν μου καλό άρεσε. Να θυμίσω ότι ο Παύλος ήταν το αγόρι της Ζωής μας, και αυτό σήμαινε για μας ότι από την Παρασκευή το ερωτικό μας παιχνίδι τελείωνε.
Έτσι την Παρασκευή κατεβήκαμε στο λιμάνι να παραλάβουμε τον Παύλο και από εκεί και πέρα τους χάσαμε.
Το βράδυ πήγαμε στο καθημερινό μας ραντεβού στο περίπτερο αλλά είμαστε μόνοι μας.
Το Σάββατο ξημέρωσε μια νέα ημέρα.
Και οι τέσσερεις κατεβήκαμε στην παραλία για το τελευταίο μπάνιο του καλοκαιριού στο νησί. Στο δρόμο τα υπονοούμενα έπεφταν το ένα μετά το άλλο.
Μπήκαμε στην θάλασσα και κολυμπώντας όλοι μαζί φτάσαμε στην βραχονησίδα, πού ήταν αρκετά ανοιχτά από την παραλία. Από εκεί μπορούσαμε να βλέπουμε τις κινήσεις των άλλων χωρίς να μας βλέπου εκείνοι. Έτσι είχε γίνει ένα από τα ερωτικά μας στέκια τον τελευταίο καιρό.
Η ατμόσφαιρά ήταν βαριά μιας και γνωρίζαμε ότι τα παιχνίδια είχαν τελειώσει, ελέω παρουσίας Παύλου.
Πέσαμε όμως έξω.
Μόλις φτάσαμε στην συνηθισμένη θέση η Ζωούλα μας άρχισε να μας δίνει καυτά γλωσσόφιλα και να μας χουφτώνει χαμηλά πάνω από το μαγιό.
-Αυτά είναι τα φυντάνια μου και γω η δασκάλα τους, είπε απευθυνόμενη στον Παύλο.
-Ρε κωλόπαιδα, πηδούσατε την κοπέλα μου, είπε ο Παύλος με ένα μεγάλο χαμόγελο.
Δεν είχε προλάβει να τελειώσει και η Ζωή μας είχε αρχίσει να μας τσιμπουκώνει, χωρίς να την ενοχλεί η παρουσία του Παύλου.
Οι ζαρωμένες από το νερό πούτσες μας άρχισαν να καυλώνουν σιγα σιγα και αφεθήκαμε στο τσιμπούκι της Ζωης.
Σε λίγο στο παιχνίδι μπήκε και ο Παύλος που κάνοντάς μια βουτιά, παραμέρισε το μαγιό της Ζωής και άρχισε να τις κάνει γλυφομούνι.
Είμαστε έτοιμοι να χύσουμε μιας και η Ζωή «έπαιζε» το παιχνίδι που ξέραμε τόσες μέρες.
Έβαζε την μια πούτσα στο στόμα της και έπαιζε την άλλη με τα χέρια της.
Την βγάλαμε από το νερό, παρατηρώντας αν μας βλέπουν και αρχίσαμε και οι τρεις να την χαδεύουμε παντού γλύφοντας και ρουφώντας, τις ρόγες της, το μουνάκι της και την κωλοτρυπίδα της.
Έξι χέρια όργωναν το κορμί της και τρείς γλώσσες έγλυφαν κάθε σπιθαμή του κορμιού της.
Η Ζωή έχυσε πάνω από τρεις φορές και μεις οι μικροί συνεχίζαμε να παίζουμε τις πούτσες μας.
Δεν σας κρύβω ότι ρίχναμε κλεφτές ματιές ανάμεσα στα πόδια του Παύλου και ενώ βλέπαμε το φουσκωμένο καβλί του, μας έκανε εντύπωση ότι δεν το είχε ακουμπήσει καθόλου. (μάλιστα κάποια στιγμή γύρισα και είπα στον Νίκο – μπράβο εγκράτεια…).
Η Ζωή σηκώθηκε από τον βράχο και αφού μας τον έπαιξε χύσαμε σχεδόν ταυτόχρονα με τον Νίκο, πάνω της.
Αυτό ήταν το έναυσμα για τον Παύλο. Τράβηξε πάνω του την Ζωή κατέβασε το μαγιό και τον έχωσε , μέσα στο νερό, στο βρεμένο μουνί της Ζωής.
Εκείνη χοροπήδησε πάνω στο πούτσο του Παύλου μέχρι να χύσει.
Εμείς είχαμε καυλώσει βλέποντας την σκηνή και τραβούσαμε μαλακία.
Με τα παιχνίδια η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να γυρίσουμε.
-Φυλάξτε την όρεξη σας για το βράδυ, είπε σιγανά η Ζωή και πήραμε τον δρόμο για την παραλία.
Πριν βγούμε κάτσαμε λίγο μέσα στο νερό με τον Νίκο γιατί τα καβλιά μας ήταν ακόμη όρθια.
Αφού έπεσε ο ήλιος πήραμε το δρόμο για το περίπτερο. Φτάνοντας βρήκα το Νίκο να με περιμένει.
Σε λίγο έφτασε και η Ζωή με τον Παύλο.
Ολοι ξέραμε τι θα συμβεί. Όλοι περιμέναμε να συμβεί. Κανείς όμως δεν έκανε την αρχή. Έτσι η Ζωη αποφάσισε να κάνει και πάλι την αρχή να έχει το πάνω χέρι.
Άρχισε να φιλιέται με τον Παύλο στην αρχή και με όλους στην συνέχεια, ανάβοντάς την ατμόσφαιρα επικίνδυνα. Σε μια στιγμή σηκώθηκε από το παγκάκι και άρχισε να γδύνεται αργά και ερωτικά μπροστά σε όλους μας. Ηταν το έναυσμα για να αρχίσει το παιχνίδι. Πρώτος πήρε την πρωτοβουλία ο Παύλος.
Την άρπαξε από την μέση και χαϊδεύοντας την τις έκλεισε το στόμα με ένα γλωσσοφιλό.
Σηκωθήκαμε και μεις και αρχίσαμε να χαϊδεύουμε την Ζωή. Τρεις γλώσσες και έξι χέρια όργωναν το κορμί της σπιθαμή προς σπιθαμή. Η Ζωή είχε «φύγει» από την καύλα.
Ο Παύλος συνέχισε να την φιλάει και να παίζει με τις ρόγες της ενώ εγώ και ο Νίκος ασχολιόμαστε με το μουνάκι και την κωλοτρυπίδα της. Η Ζωή έχυνε ασταμάτητα.
Κάποια στιγμή, λες και την χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, μας σταμάτησε όλους και πρόσταξε!!!!
Σας θέλω όλους μέσα μου. Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας. Συνεννοηθήκαμε με τα μάτια χ ωρίς να πούμε λέξη και ο καθένας άρχισε να παίρνει την θέση του. Ο Παύλος ξάπλωσε στο γκαζόν και τράβηξε πάνω του την Ζωή. Με μιας ο καυλωμένος πούτσος του χάθηκε στο υγρό μουνί της.
Πήρα θέση πίσω της και με λίγη προσπάθεια έμπηξα τον πούτσο μου μέχρι την μέση στην κωλοτρυπίδα της. Ο Νίκος πήγε μπροστά της και έχωσε την πούτσα του στο στόμα της.
Προσπαθήσαμε όλοι μαζί να συντονιστούμε.
Από το μπουκωμένο στόμα της Ζωής ακούγονταν μόνο μουγκρητά ηδονής.
Μια ερωτική αρμονία τεσσάρων εφήβων απολάμβανε την ερωτική πράξη.
Μα ποιο πολύ την απολάμβανε η Ζωούλα μας που έκανε το όνειρο της πραγματικότητα.
Να γεμίσει όλες της τρύπες της με πούτσες.
Δεν πέρασε πολύ ώρα σε αυτή την στάση.
Πρώτος έχυσε ο Νίκος στο στόμα της και σχεδόν ταυτόχρονα εγώ και ο Παύλος.
Η Ζωή έχυνε συνέχεια με αποτέλεσμα λίγο πριν την ολοκλήρωση από τα πολλά υγρά της να μην μπορούμε να συντονιστούμε μιας και οι πούτσες μας γλίστραγαν.
Εξουθενωμένοι και οι τέσσερεις ξαπλώσαμε στο γκαζόν.
Κανείς δεν μίλαγε.
Προσπαθούσαμε να συνειδητοποιήσουμε την απόλυτη ηδονή που μόλις είχαμε βιώσει.
Όμως δεν είχε τελειώσει εδώ το παιχνίδι μας.
Τούτη την τελευταία βραδιά μας, η Ζωή ήθελε να μας εξουθενώσει.
Μόλις συνήλθε και όπως είμαστε ξαπλωμένοι στο γκαζόν άρχισε να παίρνει τσιμπούκι στον κάθε ένα μας, ενώ με τα χέρια της έπαιξε τους άλλους δυο προσπαθώντας να ξυπνήσει τα καυλιά μας.
Δεν άργησε να το πετύχει. Σε λίγο ήταν και πάλι έτοιμα για δράση.
– Θέλω άλλη μια φορά είπε, και ξάπλωσε επάνω μου χώνοντας τον πούτσο μου στο μουνί της.
Ο Νίκος πήγε από πίσω της και ο Παύλος έχωσε τον πούτσο του στο στόμα της.
Το σκηνικό επανελήφθη. Η Ζωή έχοντας τρεις πούτσες μέσα της, προσπαθούσε να μην χάσει ούτε μια στιγμή ηδονής.
Έχοντας χύσει αρκετές φορές, το παιχνίδι κράτησε αυτή την φορά αρκετά.
Η μόνη που έχυνε συνέχεια ήταν η Ζωή. Κάποια στιγμή από τα πολλά υγρά της ο πούτσος μου δεν μπορούσε να σταθεροποιηθεί στο μουνί της.
Το σύμπλεγμα διαλύθηκε και η Ζωή ζήτησε να την χύσουμε παντού.
Ξάπλωσε στο γκαζόν και μείς, τραβώντας μαλακία, σε λίγο την γεμίσαμε με όσα χύσια μας είχαν μείνει.
Σηκώθηκε και καθάρισε μία μια της πούτσες μας.
Η τελευταία βραδιά μας στο νησί έμελε να είναι και η ποιο ερωτική, αλλά και η τελευταία της παρέας για πολλά χρόνια.
Τη Ζωή δεν την ξαναείδα παρά μόνο στο γάμο του Νίκου αρκετά χρόνια μετά.
Παντρεμένη με δυο παιδιά (ναι με τον Παύλο).
Με τον Νίκο κρατήσαμε επαφές αλλά κάτι το φροντιστήριο για το πανεπιστήμιο κάτι το πανεπιστήμιο κάτι ο στρατός χαθήκαμε.
Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ εκείνο το καλοκαίρι.
